başrollerini
emma stone,
olivia colman ve
rachel weisz'ın paylaştığı, yunan yönetmen
yorgos lanthimos'un 2018 yapımı filmi.
filmin dinamiklerini açıklayabilecek kadar sinema izleyicisi değilim ve anladığıma göre bu film epey bir beğenmeyen ve beğenenler olarak ikiye bölünmüş. fakat ben bu filmi beğenenlerdenim.
görüntülerin kalitesi olsun, oyuncuların fevkalade oyunculukları olsun, aşırı etkilendim. film hakkında hiçbir şey bilmediğim halde sırf kadro için izlemiştim ve hiç ummadığım bir şey çıktı. çok farklı ve çok güzeldi.
üç kadın arasındaki o psikoloji öyle güzel anlatılmış, kadınların konu entrika olunca nasıl karşısındaki insanları parmaklarında oynatabildikleri öyle güzel gösterilmiş ve güç dinamiklerinin sürekli alçalıp yükselmesi o kadar etkileyici işlenmiş ki. beğenmemek mümkün değil ya.
gerçek bir sinema izledim. öylesine bir film değil. insan psikolojisini çok iyi anlatan, görseliyle ve oyunculuklarla insanı içine çeken bir filmdi.
hele o final sahnesi. iki favourite arasındaki fark. abigail'in ne kadar yükselirse yükselsin aslında hep aşağılarda olduğu o an. üç kadın arasındaki eril/dişil güçler. kraliçenin gelgit ruh hali. sarah'ın karizmatik duruşu.
çok iyi film.
ha bu arada aristokrasinin ne kadar iğrenç, gücün ne kadar aşağılık insanların elinde oyuncak olduğu ve hepsinin buna katlanmak zorunda kalan insanlardan kopukluğu da güzel gösterilmiş.
gerçek bi hikayeymiş, bi araştırmak lazım.